هنرمندان ایرانی از گذشته تا کنون آثار فلزی زیبایی را از خود به یادگار گذاشته اند. آن ها از روش هایی مانند حکاکی، کوفت گری، مینا کاری، برجسته کاری، مشبک کاری، ترصیع، قلمزنی، نقره کوبی، کنده کاری و ... برای درج تصاویر، نوشته ها و تزیین استفاده می کردند. حکاکی بر روی وسایل و ابزار آلات گوناگون تا آن جا پیش رفت که جزوی از امور تبلیغات و زیبایی محصولات و خدمات قرار گرفته است چرا که بدون امر چاپ و تبلیغات، رقابت در دریای بی کران کسب و کار تقریبا غیر ممکن و یا سخت است.

حکاکی:

دو روش حکاکی و قلم زنی بسیار به هم نزدیک و مشابه بوده و به روش ساخت اشیا به طریقه ی ریخته گری معروفند. در این روش فلز را ذوب کرده، پس از ریختن در قالب، آن را به شکل مورد نظر در آورده و طرح آن را حکاکی یا قلم زنی می کنند. روش حکاکی در مقایسه با قلم زنی، به ابزار کار محدود و ساده تری نباز دارد. طراح با قلمی فلزی، بر سطح شیء مورد نظر نقش را با عمقی خیلی کم حک می کند.

حکاکی مولتی استایل:

وقتی صحبت از مولتی استایل می شود، ورق هایی از جنس پلی استایرین در ذهن تداعی می شود. حکاکی نقوش مورد نظر بر روی ورق مولتی استایل به دلیل مقاومت و انعطاف پذیری خوب، در امور تبلیغات و تزیینی استفاده می شود. تابلو های معرفی (نام و نام خانوادگی همراه با عنوان شغلی کارمند)، لوح های تقدیر و سپاس حکاکی شده، پلاک های لوگو برای نصب بر روی قطعات وسایل تبلیغی مثل نصب بر روی جلد سررسید، جعبه و... از کاربرد های شرکتی ورق های مولتی استایل می باشند.

ابزار اصلی حکاکی مولتی استایل:

به طور خلاصه، ابزار های اصلی حکاکی چکش، انواع قلم ، کنده و تسمه است که چکش حکاکی از سه قسمت سر فولادی مخروطی شکل، میله ی رابط فلزی و دسته چوبی تشکیل شده است. سطح ضربه زننده مربع یا دایره شکل است و سمت دیگر آن تقریبا نوک تیز است تا در هنگاه حکاکی مانع دید هنرمند نشود. گر چه امروزه دستگاه هایی برای چاپ و حکاکی موجودند که استفاده از دخالت دست را تا سرحد ممکن کاهش می دهند و کافیست تا طراح، تنها طرح مورد نظر خویش را به دستگاه بشناساند. حکاکی دستی و غیر دستی هر کدام به تخصص های خاص خود نیاز دارد و یک طراح زبر دست، با تجربه و مشورت کارفرما اقدام به طراحی می نماید.